శ్రీకాకుళం జిల్లా మెళియాపుట్టి మండలం బందపల్లి బాలికల గిరిజన ఆశ్రమ పాఠశాలలో జరిగిన ఘటన చూస్తే, రాష్ట్రంలోని విద్యా వ్యవస్థ ఎంత దారుణ స్థితికి చేరిందో అర్థమవుతుంది.
చదువు చెప్పాల్సిన ఉపాధ్యాయురాలు, పిల్లలతో కాళ్లు పట్టించడం, వ్యక్తిగత పనులు చేయించడం వంటి తీరుతో వ్యవహరించడం కేవలం నిర్లజ్జకరమే కాదు..విద్య అనే పవిత్ర వ్యవస్థపై నేరుగా దాడి చేసినట్టే.
నాటి వైఎస్ జగన్‌మోహన్ రెడ్డి ప్రభుత్వం “నాడు-నేడు”, అమ్మ ఒడి, జగనన్న విద్యా కానుక, మన బడి – నాడు నేడు వంటి పథకాల ద్వారా విద్యా రంగంలో విప్లవాత్మక మార్పులు తెచ్చింది. ప్రభుత్వ పాఠశాలలు ప్రైవేట్ స్కూళ్లకు సమానంగా మెరుగైన మౌలిక వసతులు పొందాయి. తల్లిదండ్రులు కూడా విద్యా వ్యవస్థలో భాగస్వాములయ్యారు. విద్యార్థులు గౌరవంతో, ప్రేరణతో చదువుకునే వాతావరణం ఏర్పడింది. అదే పథంలో వేలాది పిల్లల భవిష్యత్తు ప్రకాశవంతమైంది.
అయితే నేడు కూటమి ప్రభుత్వం ఏర్పడిన తర్వాత ఆ వ్యవస్థ పూర్తిగా కూలిపోయింది. పాఠశాలల్లో నిర్వహణ లేకుండా, పర్యవేక్షణ లేకుండా అవ్యవస్థ రాజ్యమేలుతోంది. గురువులు చదువు చెప్పే బాధ్యత మరిచి వ్యక్తిగత పనుల్లో నిమగ్నమవుతున్నారు. బాలల గౌరవం, భద్రత అనే అంశాలు ప్రభుత్వానికి ప్రాధాన్యం కోల్పోయాయి. ఇది కేవలం విద్యా విభాగం వైఫల్యం మాత్రమే కాదు — భవిష్యత్తు తరాలపై క్రూరమైన అన్యాయం.
విద్యా శాఖను చూసే నారా లోకేష్ గారు ఇలాంటి సంఘటనలపై నిశ్శబ్దంగా ఉండటం మరింత ఆందోళన కలిగిస్తోంది. జగనన్న కాలంలో రాత్రింబవళ్లు “నాణ్యతా విద్య” గురించి ఉపన్యాసాలు ఇచ్చిన నాయకులు, ఇప్పుడు పిల్లలతో పనులు చేయించే ఉపాధ్యాయులపై చర్యలు తీసుకోకపోవడం ఆశ్చర్యకరం.
“పిల్లలు పాఠశాలకు చదువుకోడానికి వస్తున్నారు, పనివాళ్లుగా మారడానికి కాదు!” అని తల్లిదండ్రులు, గ్రామస్థులు ఆవేదన వ్యక్తం చేస్తున్నారు.
ప్రభుత్వం తక్షణమే చర్యలు తీసుకుని బాధ్యులపై కఠిన చర్యలు తీసుకోవాలి. విద్యా వ్యవస్థ పునరుద్ధరణకు పూనుకోవాలి. ఆశ్రమ పాఠశాలల్లో నియమిత పర్యవేక్షణ చేపట్టాలి.
